Είναι κακοί οι Γερμανοί; Οι Αμερικάνοι; Οι Κινέζοι; Οι κομμουνιστές; Για την οικονομία της συζήτησης, ας πούμε οτι είναι. Γιατι; Μα γιατί καταπιέζουν λαούς. Κλέβουν τις πρώτες ύλες, απασχολούν τους "φτώχους" σαν σκλάβους, εγκαθιστούν δικτατορίες και δημοκρατίες, απόλυτα ελεγχόμενες προς ίδιον όφελος, διεξάγουν πολέμους και υποδαυλίζουν εμφύλια πάθη. Καταδικάζουν στην εξαθλίωση ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη για το συμφέρον κάποιων ολίγων.
Κανείς μας δε θα ισχυριστεί το αντίθετο... σχεδόν! Άντε να πούμε οτι δε φταίνε οι λαοί. Οι πιο αριστεροί θα πούμε οτι φταίει μια νομεγκλατούρα επιχειρηματιών του κεφαλαίου. Οι ακόμα πιο αριστεροί θα πούμε μάλιστα οτι φταίει το σύστημα. Κάποιοι θα πουν οτι είναι και νομοτέλεια ή γονιδιακό πρόβλημα του άνθρωπινου είδους. Όλα σωστά θα είναι λίγο πολύ. Και σίγουρα όλοι έχουμε σκεφτεί τί θα κάναμε εμείς (που φυσικά κατέχουμε το αλάθητο), αν ήμασταν πρωθυπουργοι και πρόεδροι. Ακόμα και σε μια μέρα θα κάναμε όσα οι άλλοι, οι θρασείς, οι δειλοί και οι ανίκανοι δεν διανοήθηκαν...
Κι εδώ κάπου έρχεται η κυρία Ιστορία να μας τραβήξει το αυτί! Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε...
"Εσύ δεν είσαι κύριε που κάποτε ήσουν Βυζαντινή Αυτοκρατορία, Μέγας Αλέξανδρος, Αθηναϊκή συμμαχία και Περικλής; Κι αυτά μόνο για τα του όπου μας. Οι αναλογία υπάρχει για τα περισσότερα έθνη του κόσμου. Πόσο διαφορετικά τα έκανες τότε που ήσουν εσύ καβάλα στο άλογο; Όταν οι άλλοι κρέμονταν από τα δέντρα και ήταν ο "πας μη Έλλην βάρβαρος" του κόσμου σου. Τί έκανες καημένε Ισπανέ των Podemos του σήμερα, όταν οι γαλέρες σου κατακτούσαν τους έρμους Αζτέκους και Ίνκας; Πού ήσουν Γάλλε του Charlie Hebdo όταν οι Ναπολέοντες και Λουδοβίκοι σάρωναν την Ευρώπη; Τί έκανες Ιταλέ του Grillo όταν η γαληνοτάτη όργωνε τις θάλασσες;
Φτωχέ και κατατρεγμένε του σήμερα... Έκανες οτι σου κάνουν! Και το απολάμβανες. Το γιόρταζες με Παναθήναια και Καρναβάλια. Το έχτιζες με Παρθενώνες, Πυραμίδες, Βερσαλλίες και χιλιοτραγουδισμένα κανάλια".
Γι' αυτό να μην ξεχνάς. Να διαβάζεις. Να μαθαίνεις και να αναγνωρίζεις το κακό που κι εσυ έχεις θρέψει. Και συνεχίζεις να το θρέφεις. Απλά το στρέφεις εκεί που σε παίρνει. Στο μάγουλο της γυναίκας σου, στον πισινό του άτακτου παιδιού σου (ενδοοικογενειακή βία), στον αγαθό γείτονα, στον μαλθακό ανήλικο (bullying)...
Όλα αυτά δεν υποννοούν ότι δεν πρέπει να κρίνουμε το τώρα. Απλά λένε να το εντάσσουμε και στο πάντα και στο μέσα μας.
Κι αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας, ας πιάσουμε σκούπα και φαράσι γιατί μάζεψε χώμα η πίσω αυλή, αυτή που δε βλέπει ο γείτονας...
Λίγη μουσικούλα, για να συνοδεύσει τη φασίνα, είναι πάντα απαραίτητη...
